Կուբան հերքում է Ուկրաինա զորք ուղարկելու մասին լուրերը

Կուբայի Հանրապետության արտաքին գործերի նախարարությունը հանդես է եկել պաշտոնական հայտարարությամբ՝ կտրականապես հերքելով և անհիմն որակելով Միացյալ Նահանգների այն պնդումները, թե իբր Ուկրաինայում ռուսական զորքերի կազմում մարտական գործողությունների են մասնակցում կուբացի զինվորականներ։ Ըստ Հավանայի՝ ռազմական գործողություններին մասնակցում են բացառապես վարձկաններ, և Կուբայի կառավարությունը վարում է «զրոյական հանդուրժողականության» քաղաքականություն նման երևույթների նկատմամբ։

Իր դիրքորոշումը հիմնավորելու համար Կուբայի ԱԳՆ-ն տվյալներ է ներկայացրել վարձկանության դեմ տարվող իրավական պայքարի մասին։ Հայտարարության մեջ նշվում է, որ 2023-2025 թվականների ընթացքում Կուբայի դատարաններին է փոխանցվել «Վարձկանություն» հոդվածով ինը քրեական գործ՝ ընդդեմ 40 մեղադրյալի։ «Ութ գործով արդեն իսկ կայացվել են դատավճիռներ։ Դրանցից հինգով 26 մեղադրյալ ճանաչվել է մեղավոր և դատապարտվել ազատազրկման՝ հինգից տասնչորս տարի ժամկետով։ Երեք գործով դատավճիռները սպասման փուլում են, իսկ մեկ գործ դեռևս գտնվում է դատական քննության փուլում»,- ասված է պաշտոնական հաղորդագրության մեջ։

Այս մեղադրանք-հերքումների դիվանագիտական բանավեճը ծավալվում է կարևոր քաղաքական իրադարձության նախաշեմին։ Այս ամիս ՄԱԿ-ը պատրաստվում է քվեարկության դնել Կուբայի դեմ ԱՄՆ-ի կողմից տասնամյակներ շարունակ կիրառվող շրջափակումը վերացնելու վերաբերյալ բանաձևը։ Հենց այս համատեքստում է ԱՄՆ Պետդեպարտամենտը իր դիվանագիտական ներկայացուցչություններին հեռագիր հղել, որում կոչ է արվում լոբբինգ իրականացնել բանաձևի դեմ։

Հեռագրում, մասնավորապես, նշվում է, որ Ուկրաինայում Ռուսաստանի կողմից մարտնչում է 1000-ից մինչև 5000 կուբացի զինվորական, ինչը, ըստ ամերիկյան կողմի, ռուսական բանակում օտարերկրյա զորախմբերի թվով երկրորդ ամենամեծ ցուցանիշն է՝ Հյուսիսային Կորեայից հետո։

Ի պատասխան այս պնդումների՝ Կուբայի արտաքին քաղաքական գերատեսչությունն իր հայտարարության մեջ վերստին ընդգծել է. «Կուբան չի մասնակցում Ուկրաինայի զինված հակամարտությանը և իր զինծառայողներին չի ուղարկում ո՛չ այնտեղ, ո՛չ էլ որևէ այլ երկիր»։ Այսպիսով, Հավանան ամերիկյան մեղադրանքները դիտարկում է որպես քաղաքական ճնշման գործիք՝ ՄԱԿ-ում կայանալիք կարևոր քվեարկության վրա ազդելու նպատակով։