Չեխիայում մեկնարկել են խորհրդարանական ընտրություններ

Հոկտեմբերի 3-ին Չեխիայում մեկնարկել են խորհրդարանական ընտրություններ, որոնց արդյունքները կարող են արմատապես փոխել ոչ միայն երկրի ներքին քաղաքականությունը, այլև նրա արտաքին քաղաքական դիրքորոշումը, հատկապես Ուկրաինայի հարցում։ Իշխանության վերադարձի իրական հնարավորություն ունի նախկին վարչապետ, միլիարդատեր Անդրեյ Բաբիշը, ով համարվում է Կիևին ռազմական օգնություն տրամադրելու ամենախիստ քննադատներից մեկը։

Ըստ Politico-ի անցկացրած հարցումների՝ Բաբիշի ANO («Դժգոհ քաղաքացիների ակցիա») կուսակցությունը վստահորեն գլխավորում է ցուցակը՝ վայելելով ընտրողների 30%-ի աջակցությունը։ Նրան զգալիորեն զիջում է գործող վարչապետ Պետր Ֆիալայի իշխող դաշինքը՝ 19% աջակցությամբ, իսկ երրորդ տեղում ազգայնական SPD կուսակցությունն է՝ 13%-ով։

Բաբիշի նախընտրական հռետորաբանությունը կառուցված է մի քանի առանցքային թեզերի շուրջ։ Նա խոստանում է վերանայել Չեխիայի պարտավորությունները ՆԱՏՕ-ի շրջանակներում և կտրուկ քննադատում է Ուկրաինայի համար արկեր գնելու եվրոպական սխեման՝ այն անվանելով կոռուպցիոն։ Այս ուղերձները բարեբեր հող են գտնում հասարակության շրջանում, քանի որ Չեխիան ներկայումս բախվում է լուրջ սոցիալ-տնտեսական խնդիրների՝ էներգակիրների թանկացման և մինչև 15% հասնող գնաճ։ Գործող վարչապետ Ֆիալայի կառավարության նկատմամբ դժգոհության մակարդակը հասնում է ռեկորդային 70%-ի։

Բաբիշի քարոզարշավի մեկ այլ առանցքային թիրախ են ուկրաինացի փախստականները։ Չեխիան, ունենալով 10,9 միլիոն բնակչություն, ընդունել է ռեկորդային թվով՝ 660 հազար ուկրաինացի փախստական։ Բաբիշն ակտիվորեն շահարկում է այս թեման՝ մեղադրելով իշխանություններին, թե նրանք «ավելի շատ հոգ են տանում Ուկրաինայի, քան հենց չեխերի մասին»։

Եթե հարցումների արդյունքները համապատասխանեն քվեարկության արդյունքներին, և Բաբիշը կարողանա կառավարություն ձևավորել, Չեխիայի քաղաքական կուրսը կարող է կտրուկ փոխվել։ Այդ դեպքում Հունգարիայի վարչապետ Վիկտոր Օրբանը և Սլովակիայի վարչապետ Ռոբերտ Ֆիցոն, որոնք հայտնի են իրենց եվրասկեպտիկ և Ուկրաինայի հարցում զուսպ դիրքորոշմամբ, կունենան նոր հզոր դաշնակից Եվրամիության ներսում։ Քվեարկությունը կավարտվի վաղը՝ ժամը 15:00-ին, որից հետո պարզ կդառնա Չեխիայի և, հնարավոր է, ողջ Կենտրոնական Եվրոպայի ապագա քաղաքական ուղեգիծը։